O gecenin esrarinda, satirlara damlayan gözyaslarim içinde heba ettigim gençligimi ariyordum. Önümde dolup bosalan çay bardagi, elimde kalem, mazinin dehlizlerine dalip gitmistim.

Kaleme aldigim bu hikaye o kadar sarsiciydi ki, yazdiklarimin titreten gerçekligi karsisinda kendimden geçiyordum.

Yüregime kor gibi düsen bu hazin hatiralari kagida dökmek, dayanilmaz yasanmisligi yeniden solumak gibiydi.

Aslinda bu hikaye yalniz benim degil, hayatini harap etmis herkesin hikayesiydi.

Kendime geldigimde sabah ezanlari okunuyordu. Penceremi açtim, o mest edici Ilahi kokuyu cigerlerime çektim.

Önümde ise hatiralarimla dolu bir tomar kagit, bir de ne zaman doldurdugumu bilemedigim sogumus bir bardak çayim duruyordu.

Altmisi askin kitaplarinda yasanmis, ibretli hayatlari kaleme alan Halit Ertugrul, bu defa Gönlüme Hu Düstü eseriyle duygulari yeniden atesliyor.