Çocugunuzu kucaginiza aldiginiz ilk ani hatirliyor musunuz? Yavrumuza zarar gelmesin diye ona bütün merhametimizle sariliyoruz. Onu kendimizden bile sakiniyoruz. Geceler boyu ayakta kalmaya, çocugumuzun zamansiz aglama krizlerine sabrediyoruz. Uykusuz kaliyoruz, yorgun oluyoruz, yemek bile yiyecek vakit bulamiyoruz ama yine de ona merhamet etmekten vazgeçmiyoruz.

Sonra bir sey oluyor. Biz hassasiyetimizi kaybediyoruz. Çocugumuz büyüdükçe sabrimiz küçülmeye basliyor. Bir anda öfkeli ve sürekli bagiran bir insana dönüsüyoruz. Ne degisiyor da biz böyle bir insan oluyoruz? Bence neden biliyor musunuz? Biz en çok kendimize, çocuklarimiza, sevdiklerimize göstermemiz gereken sabrimizi, gün içinde sagda solda tüketiyoruz. Asil ihtiyaç halinde kullanamiyoruz.

Sabrinizin, gücünüzün tükendigini ve mutsuz oldugunuzu hissediyorsaniz, çocugunuz ve çevrenizdeki insanlar ile iliskileriniz bozulmaya basladiysa, geçmisinize "iyi"kiler degil, "keske"lerin biriktigini düsünüyorsaniz ve en önemlisi de merhametli çocuklar yetistirmek istiyorsaniz bu kitap size iyi bir rehber olacaktir.

Babamin babaligindan ilham alarak yazdigim bu kitap gelecek güzel günlerinize isik olacagini umuyorum.



Dilek Cesur