"Insan akilci düsünen bir hayvan degildir, düsüncelerini akil kilifina uyduran bir hayvandir."

– Robert Heinlein

• Safsata bilgisi sizi neden daha mutsuz edecek? (veya: "Bu kitabi niye okumamalisiniz?")
• Hangi safsatalarin Latincesi size ortamlarda puan kazandirir? (veya: "Niçin bu kitabi okumus gibi yapmalisiniz?")
• Ad hominem nedir hepimiz ögrensek, Demokrasi Endeksi'nde 36 sira atlayip Papua Yeni Gine'ye yetisir miyiz? Almanya kiskançligindan ne yapacagini sasirip bir dünya savasi daha baslatir mi?
• Neden bizden bir "Devlet", bir "Retorik", bir "Organon" çikmamis?
• Yunan bu islere 2300 sene önce basladiysa, niye bugün Mars'ta sirtaki yapmiyor, yerçekimsiz ortamda tabak çanak kirmiyor?
• Insanlik Mars kolonisinden bahsedecek kadar ilerlemisken, insan niye binlerce yildir yerinde sayiyor?
• En son ne zaman bir tartisma sonucu temel bir inancinizi degistirdiniz?
• Akil yürütme, davranislarinizin baslangici midir sonu mu?
• Zihninizin sürücü koltugunda misiniz, yolcu koltugunda mi? Bagajda kilitli misiniz -metafordan çikamiyorum, yardim edin- yoksa olan biteni yan seritteki tika basa dolu otobüsten mi izliyorsunuz?
• Bonus: Sizi bu kitabi almaya ikna edemeyeceksem, ne diye akil yürütme hakkinda kitap yazayim?

Mantik, inanç, tartisma, özgür irade, evrimsel psikoloji, grup dinamikleri, retorik, öykücülük, ask, sehvet, intikam. Reytingler için gereken ne varsa hepsini içeren bu genis cografyaya safsata kapisindan girmeyi deneyen ilk kisi ben degilim elbette. Aristo denen bir genç hepimizden evvel davranmis. Lakin bizim içeri girince yapacaklarimiz biraz farkli.

Kendimizi akilli saniyoruz ama bizi sürekli batila, ezbere, sloganlara, kutuplasmaya, kalabaligin aptallastirici huzuruna çeken bir yanimiz var. Amacim "memleketi kurtarmak" veya içinizdeki o maymundan bir übermensch yaratmak degil. Bu kitabin asil amaci, Delfi'deki Apollon Tapinagi'na 2500 sene önce kazinmis o meshur ögüdü yerine getirmek:

"Tasa oturma!

P.S.: Kendini de tani biraz."